اورتوزایلین

اورتوزایلین

اورتوزایلین (با نام اانگلیسی: O-Xylene)  نوعی ترکیب آلی آروماتیک است که درواقع یکی از ایزومرهای ساختاری زایلین محسوب شده و شامل سه ایزومر اورتو-زایلین، متا-زایلین و پارا-زایلین می­باشد.

اورتو زایلین (ortho-xylene)  در اصل یک هیدروکربن آروماتیک است که با فرمول C6H4 (CH3) 2  معرفی می­گردد و  به طور عمده از نفت خام استخراج می­گردد. اورتو زایلین در اصل همان زایلین است که گروه­های متیل را در موقعیت­های ۱ و ۲ خود قرار داده است.

زایلین مایعی بی­رنگ و قابل اشتعال است که بوی شیرینی  دارد و  به شکل ۳ ایزومر متا ، ارتو و پارا زیلین یافت می­شود. دومین ایزومر کاربردی زایلین ارتو زایلین نام دارد که در ساخت پلاستیک PVC  از آن استفاده می­گردد.

زایلین صنعتی، علاوه بر آنکه به­عنوان حلال و افزودنی در صنعت تولید لاستیک و پوشش­ها کاربرد دارد، بلکه از آن به­عنوان یک ماده افزودنی در سوخت مورد نیاز حمل و نقل هوایی نیز استفاده می­شود.

ایزومرهای ارتو، متا و پارا زایلین که از این ترکیب جدا شده­اند، به ترتیب ماده اولیه اسید فتالیک، اسید ایزوفتالیک و اسید ترفتالات به شمار می­روند. از اسید فتالیک و اسید ترفتالیک در تولید پلاستیک، رزین­های پلی­استر و الیاف پلی­استر استفاده می­گردد.

نفت حدود یک درصد زایلین دارد و اورتو زایلین عمدتاً  از طریق کراکینگ نفت حاصل می­شود. این ماده در سال ۲۰۱۹، حدود ۵۰۰۰۰۰ تن تولید خالص داشته است.

تولید

اورتوزایلین را در اصل از زغال سنگ تولید می­­کنند، ولی اکنون بخش عمده تولید داخلی و خارجی آن  از طریق استخراج اصلاح­شده کاتالیزوری نفت و کراکینگ حرارتی هیدروکربن­های معطر صورت می­پذیرد.

کاربرد

اورتوزایلین، در اصل دومین ایزومر تجاری زایلین است که تقریبا به طور کامل در ساخت انیدرید فتالیک (PA) از آن استفاده می­شود. این ماده سه کاربرد اصلی دارد و  به­ویژه در تولید  رزین­های پلی وینیل کلرید (PVC)، رزین­های پلی­استر غیر اشباع (UPRs) و رزین­های آلکیل به منظور پوشش های سطحی مورد استفاده قرار می­گیرد.

اورتوزایلینی که در زایلین صنعتی وجود دارد، اختلافش با سایر ایزومرها بیش از ۵.۲ درجه سانتی­گراد  است و با تقطیر دقیق می­توان آن را با خلوص ۹۵% تهیه کرد. برای اینکه به خلوص بیشتری از این ماده دست یابیم، باید با استفاده از سولفوناسیون به پردازش بیشتر آن پرداخته و آن را جهت تصفیه تقطیر نماییم.

این ترکیب  که نوعی ماده اولیه کم­بها برای تولید انهیدرید فتالیک به شمار می­رود، از پتانسیل بازدهی بالایی برخوردار است و به­عنوان پیش­ماده در تولید بسیاری از محصولات، داروها و سایر مواد شیمیایی به کار گرفته می­شود.

از ترکیب مزبور به طور عمده به­عنوان نوعی حلال و ماده خام شیمیایی استفاده می­شود و در زمینه تولید رنگها، سموم دفع آفات، ویتامین ها و داروها نیز کاربرد دارد. این ماده همچنین به عنوان استانداردهای کروماتوگرافی مورد استفاده قرار می­گیرد.

در واقع ماده اولیه برای تولید میکروب­کش فینرامین، پپتید تتراکلرو فنیل و علف­کش بنزولفورون متیل، همین اورتو زایلین است که در تولید O- متیل بنزوئیک اسید نیز نقش واسطه را ایفا می­کند.

خطرات         

از راه­های مختلفی مثل استنشاق، بلع ، تماس چشمی یا پوست می­توان در معرض زایلین و ایزومرهای آن قرار گرفت. این ماده، در وهله اول پس از اکسیداسیون با یک گروه متیل و ترکیب شدن با گلیسین در کبد متابولیزه می­گردد که حاصل این فرایند، اسید متیل هیپوریک است که از طریق ادرار دفع    می­شود. البته مقدار ناچیزی از این ماده نیز بدون تغییر در هوای بازدم دفع می شود. در نتیجه، امکان  تجمع آن در بدن بسیار کم است.

استنشاق بخار زایلین عوارض جدی دارد که از مهم­ترین آنها می­توان به کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی و علائمی نظیر سردرد، سرگیجه، استفراغ و حالت تهوع اشاره کرد. این عوارض که با  قرار گرفتن فرد در معرض سطحی حدود ۱۰۰ ppm شروع می­شوند، قابل برگشت هستند و هرچه فرد مدت زمان بیشتری در معرض آن قرار گیرد، جدی­تر و وخیم­تر می­شوند.

نکات ایمنی

توجه به این نکته که بخارات زایلین قابل اشتعال هستند، بسیار ضروری است. از این رو، هنگام کار با این ماده، از مناسب بودن ِتهویه محل مطئمن شوید.

جهت مشاوره و خرید تماس حاصل فرمایید

۰۹۱۲۲۴۵۷۹۹۸

پروژه های مرتبط